Ένα εξαιρετικά συνηθισμένο χαρακτηριστικό των εγκύων γυναικών σε όλη την διάρκεια και εξέλιξη της εγκυμοσύνης τους είναι η ύπαρξη ανησυχιών, αμφιβολιών και ερωτηματικών σχετικά με την ομαλή έκβαση της και σχετικά με την μέθοδο διεξαγωγής του τοκετού. Το σύνολο των μαιευτήρων και μαιών αντιμετωπίζουν με πολύ μεγάλη ευαισθησία την ποιότητα της περιγεννητικής έκβασης, καθώς γνωρίζουμε ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν αρκεί ένα απλώς και μόνο καλό περιγεννητικό αποτέλεσμα, αλλά το καλύτερο δυνατό. Γι' αυτόν λοιπόν τον λόγο πρέπει να εξατομικεύεται η κάθε περίπτωση και να επιλέγεται ως μέθοδος τοκετού η πλέον συμφέρουσα για την μητέρα και το παιδί.

Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες η συχνότητα της καισαρικής τομής παρουσίασε ανοδική τάση. Στις ΗΠΑ από 4,5% το 1965 έφτασε το 21% το 1998. Ανάλογο ποσοστό εμφανίστηκε στην Αγγλία και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς να εξαιρείται η Ελλάδα. Η προέλευση της λέξης «καισαρική» δεν είναι σαφής. Σύμφωνα με μία εκδοχή οφείλεται στον Ιούλιο Καίσαρα, που γεννήθηκε μ' αυτόν τον τρόπο (1ος αιώνας π.Χ.). Η δεύτερη εκδοχή μιλάει για έναν κυβερνήτη της Ρώμης τον 8ο αιώνα π.Χ., ο οποίος επέβαλλε την μεταθανάτια επέμβαση σε μητέρες που έχαναν τη ζωή τους στο τέλος της κύησης, με σκοπό να σωθεί το έμβρυο. Υπάρχει και τρίτη εκδοχή, που αναφέρεται στην λατινική λέξη του Μεσαίωνα «caedere», που σημαίνει «τέμνω».

Για να αιτιολογήσουμε την αυξημένη συχνότητα της καισαρικής, θα πρέπει ν' αναφέρουμε και τους συχνότερους λόγους για τους οποίους αυτή διενεργείται και πρώτιστα την προηγηθείσα καισαρική τομή σε ποσοστό 36%; Ο κίνδυνος ρήξης της μήτρας σε προσπάθεια κολπικού τοκετού στη δεύτερη εγκυμοσύνη, αποθαρρύνει τους μαιευτήρες απ' την προσπάθεια, καθώς απειλείται η ζωή της εγκύου και οι νομικές συνέπειες - φαινόμενο των καιρών - είναι τεράστιες.

Άλλα αίτια διενέργειας καισαρικής τομής είναι :

1. δυσκολία προόδου του τοκετού,

2. ανώμαλη προβολή και θέση του εμβρύου,

3. εμβρυϊκή δυσπραγία,

4. αιμορραγίες γ' τριμήνου εγκυμοσύνης,

5. υπερτασική νόσος,

6. διαβήτης κύησης,

7. η πολύδυμη εγκυμοσύνη,

8. νευρολογικές κι αιματολογικές παθήσεις της μητέρας,

9. καρδιοπάθειες,

10. λοιμώξεις (κονδυλώματα, έρπης κ.ά),

11. παθήσεις του εμβρύου,

12. διαταραχές του αμνιακού υγρού και τέλος

13. πρόπτωση ομφαλίδος.

Ας επισημάνουμε επίσης την αλλαγή στην αντιμετώπιση της ισχιακής προβολής και τη μειωμένη χρήση των εμβρυουλκών, καθώς σχετίζονται με αυξημένα ποσοστά επιπλοκών για τη μητέρα και το έμβρυο. Στις μέρες μας υπάρχουν όλο και περισσότερες γυναίκες που αποκτούν παιδιά σε μεγαλύτερη ηλικία, συχνά με υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και μεγάλες δυσκολίες. Οι λόγοι αυτοί υπαγορεύουν τη διενέργεια καισαρικής, αν συνδυαστούν με τους πραγματικά ελαττωμένους κινδύνους για τη μητέρα και το έμβρυο που κρύβει αυτή η επέμβαση, με την πρόοδο της γνώσης και της τεχνολογίας.