Σύντομα κλείνουν 30 χρόνια από τη γέννηση του πρώτου παιδιού -το 1978- με εξωσωματική γο­νιμοποίηση, μια διαδικασία που παρέχει λύση στο πρόβλημα της υπογονιμότητας, το οποίο απα­σχολεί ένα σημαντικό ποσοστό ζευγαριών. Παρακάτω προσεγγίζουμε τους κύριους άξονες που σχετίζονται με την υπογονιμότητα και την αντιμετώπιση της.

Α. Πρόκληση ωοθηκικής διέγερσης

Β. Ωοληψία και γονιμοποίηση

Η λήψη των ωαρίων γίνεται διακολπικά με υπερηχογραφικό έλεγχο, υπό άσηπτες συνθή­κες και παρουσία αναισθησι­ολόγου, ο οποίος χορηγεί εν­δοφλέβια αναλγησία μικρής διάρκειας. Μετά την ωολη­ψία, η γυναίκα παραμένει στη Μονάδα για 30-60 λεπτά και στη συνέχεια αποχωρεί. Την ίδια ημέρα, ο σύζυγος παρα­δίδει το σπέρμα στον εμβρυολόγο και γίνεται η γονιμοποίη­ση των ωαρίων με την κλασική μέθοδο ή με τη βοήθεια της μικρογονιμοποίησης.

Γ. Εμβρυομεταφορά

Η εμβρυομεταφορά είναι απλή διαδικασία, διαρκεί περίπου 15 λεπτά και δεν απαιτεί νάρκωση. Γίνεται συνήθως τη δεύτερη ή τρίτη ημέρα μετά την ωοληψία, ενώ αν τα έμ­βρυα έχουν φθάσει στο στά­διο της βλαστοκύστης, η εμ­βρυομεταφορά γίνεται την 5η ή 6η ημέρα. Συνήθως μεταφέ­ρονται δύο-τρία έμβρυα για να αποφευχθεί η αύξηση του πο­σοστού πολυδύμων κυήσεων. Τα έμβρυα που περισσεύουν, αν είναι καλής ποιότητας, μπο­ρούν να καταψυχθούν και να χρησιμοποιηθούν από το ζευ­γάρι σε μια μελλοντική προ­σπάθεια, η οποία, βέβαια, δεν θα περιλαμβάνει διέγερση ωοθηκών ούτε και ωοληψία. Μετά την εμβρυομεταφορά η γυναίκα παραμένει κλινήρης για 30 λεπτά και εν συνεχεία αποχωρεί από τη Μονάδα.

Δ. Αποτελέσματα - Ποσοστό επιτυχίας

Δώδεκα ημέρες μετά την εμβρυομεταφορά γίνεται το τεστ κυήσεως της β-hCG στο αίμα. Αν το αποτέλεσμα εί­ναι θετικό, ακολουθεί υπερηχογραφικός έλεγχος σε δύο εβδομάδες, για να επιβεβαιω­θεί ότι όλα βαίνουν καλώς. Αναφερόμενοι πάντα στον μέσο όρο, θα λέγαμε ότι το ποσοστό κλινικής κύησης ανά εμβρυομεταφορά κυμαίνεται μεταξύ 30-40%, με τα καλύτε­ρα αποτελέσματα σε γυναί­κες κάτω των 35 ετών.